Het gelaagde kunstwerk van Van der Kaap bestaat uit zwart/wit foto’s en magenta letters en strekt zich uit over de volle breedte van beide perronwanden. Van der Kaap putte inspiratie uit zeer verschillende bronnen. Al associërend op de naam Europaplein kwam hij terecht bij het mythologische verhaal van de Phoenicische prinses Europa, waaruit hij elementen voor het kunstwerk gebruikte. Maar ook de metro zelf en het station als aankomst- of vertrekpunt of als ontmoetingsplek in vele films hadden zo veel zeggingskracht dat hij die in het werk wilde verwerken. Maar dan wel in de stijl van de film noir, wat meteen de gewenste sfeer oproept. Meer over Gerald’s inspiratie lees je in dit recente interview.

Brief Encounter

Op de perronwand richting Zuid figureert een man, strak in het pak, een man van de wereld. De kijker mag zich afvragen: is hij een zakenman? Of een reiziger op weg naar het vliegveld? Op de perronwand richting Noord een vrouw, misschien een stewardess of hostess van de RAI. Ze lijkt zoekende en waar zijn haar spullen? Beiden zijn even met elkaar verbonden in een ‘Brief Encounter’. Of deze ontmoeting het resultaat is van toevallige omstandigheden of juist niet en wat de exacte aard van hun verbintenis is, laat Gerald over aan de verbeelding van de toekomstige metroreiziger.

Finishing touch

Wat bij de vorige fotoreportage nog miste, maar nu wel aan het kunstwerk toegevoegd is, is het twee Euromuntje dat in de vloer van het perron is geplakt. Het muntje lijkt uit de foto aan de wand ernaast te zijn gevallen. Een detail, maar wel belangrijk, en over de hilariteit die het muntje wellicht oproept als een toekomstige reizigers het muntje tracht op te rapen, lijkt Gerald zich alleen maar te verkneukelen. Het muntstuk verwijst onder meer naar de mythe van Zeus en Europa, naar het hedendaagse Europa en is de fysieke weerslag van het thema ‘Van Wijk tot Wereld’ dat aan alle kunstwerken van de Noord/Zuidlijn meegegeven werd. Het symbolische muntstuk werd gisteren door Gerald zelf onthuld.

Eerste reacties

De reacties van de aanwezigen op het werk van Gerald waren zonder meer positief te noemen. De levendigheid van het werk, het gedurfde kleurgebruik en de mix van de melancholieke, filmische sfeer van de foto’s met de strakke, moderne en felgekleurde letters werden vaak genoemd. Ook de gelaagdheid van het werk en het feit dat er zo veel aanknopingspunten in zitten zodat iedereen die dat wil zijn eigen verhaal om het werk kan construeren spreekt veel mensen aan. Natuurlijk hopen wij dat het de reizigers op de Noord/Zuidlijn straks net zo vergaat. Wij zijn in ieder geval blij met weer een aanwinst voor onze kunstcollectie.