Had ze de openingsrist vandaag zelf niet weer willen maken? “Haha, nee hoor! Ik rijd al jaren niet meer op de metro, dus beter van niet!” Het metroverhaal van Norma start in 1976. “Toen volgde ik de opleiding tot metrobestuurder, waarna ik, het jaar erop, op 14 oktober 1977, de openingsrit mocht maken, met prinses Beatrix, Claus en burgemeester Polak in de cabine.”

Eer

Vond ze het leuk dat ze destijds werd gevraagd voor die eerste rit? Norma: “Jazeker! Je moet je voorstellen dat in die tijd gekleurde mensen gestigmatiseerd werden en dat er sowieso niet veel vrouwen in mannenberoepen aan het werk waren. Toen ik werd opgeleid tot metrobestuurder – ik slaagde in één keer! – werkte ik met twee witte vrouwen en 250 mannen. Dat is natuurlijk ook wel een beetje waarom burgemeester Polak en het bestuur me destijds naar voren schoven; juist omdat ik donker en vrouw was. In mij zagen ze waarschijnlijk een goed voorbeeld. Ik vond het in ieder geval een enorme eer om die eerste rit te rijden.”

Kriebels

Norma vervolgt: “Ondanks dat ik maanden op diezelfde rit – van Weesperplein naar Holendrecht – gereden had, was ik die dag behoorlijk nerveus. Je oefent natuurlijk niet iedere dag met Beatrix, Claus en andere hoge piefen in de cabine, dus dat maakte die 14 oktober wel dat ik een beetje kriebels voelde. Vooral in het begin was ik bang en dacht ik: ‘Als ik maar geen stomme fouten maak’. Maar ze waren zo aardig en oprecht geïnteresseerd! Daarbij vond ik het best leuk om me voor een dagje een soort filmster te voelen, want ik stond ook in het middelpunt van de belangstelling.”

Beetje overweldigd

En kwamen er gisteren weer allemaal herinneringen naar boven, tijdens de officiële opening? Norma: “Oeh, kind, ik voel me vandaag weer net zo’n filmster! Het is wel een beetje overweldigd hoor. Ik werd genoemd in de openingsspeech, ben geïnterviewd door Het Parool en ik was – dat appte mijn dochter – , tijdens de officiële opening in beeld op tv. Ik had niet verwacht dat ik hiervoor zou worden uitgenodigd en dan is het ontzettend leuk als je zo in het zonnetje wordt gezet. En – dat moet ik eerlijk bekennen – het is een stuk relaxter om er vandaag als gast bij te zijn, dan als bestuurder van de openingsrit!”

Carrière-switch

Dat het misschien maar beter is dat Norma vandaag niet de openingsrit verzorg, heeft overigens vooral te maken met het feit dat ze de baan van metrobestuurder na 12 jaar voor gezien hield: op haar 38ste maakte Norma een carrière-switch. Door haar werk als metrobestuurder kwam ze in de jaren ’80 in aanraking met verslaafde jongeren die in de stations zwierven. Dit deed haar besluiten om maatschappelijk werker te worden. Dit besluit werd aangemoedigd door GVB. Norma: “Dat was super! Destijds mocht ik van GVB tegelijkertijd mijn werk uitoefenen en maatschappelijk werk studeren. Toen ik afgestudeerd was, heb ik als maatschappelijk werker heel veel kinderen kunnen helpen. Ik kijk nog steeds met veel plezier terug op mijn tijd als metrobestuurder en de openingsrit in 1977, maar ben toch blij dat ik later een andere richting ben ingeslagen.”