
Centraal Station metrohal 100.000 tulpenblaadjes verbinden Amsterdam met Sumatra
Manon Raats : Metro en Tram 31 oktober 2016Jennifer Tee (1973) | Tulpen Palepai
In de Tulpen Palepai komen voor Jennifer Tee veel persoonlijke verhalen samen. Haar grootvader en overgrootvader zaten in de tulpenhandel en als kind kwam ze vaak in de bollenstreek. “Ik werk graag met materialen die zelf al een verhaal vertellen. Hier zijn dat de tulpenblaadjes.”
Toen ze ceremoniële kleden ontdekte met schepen erop, werd het verhaal nóg persoonlijker. Jennifer: “De Palepai komt uit Indonesië, waar mijn vader geboren is. In 1950 kwam hij per schip hierheen, met zijn ouders en zijn zus.”




Een schip vol details
De Tulpen Palepai bevat een scheepslading aan verhalen. De details zijn zo talrijk, dat je als bezoeker van het Centraal Station elke dag iets nieuws zult ontdekken. Jennifer: “De schepen begeven zich van de wereld die we kennen naar een andere, onbekende wereld. In een Palepai is vaak een spiegeling te zien, van onderwereld en bovenwereld. Dat raakt ook aan de actualiteit. Veel mensen wagen zich aan een overtocht met een onbekende bestemming. Sommigen redden het, anderen niet.”




De Rembrandt Tulp
Jennifer gebruikte 100.000 tulpenblaadjes voor het werk. Ze maakte daarvoor afspraken met vijftien verschillende kwekers. De tulpen werden naar een speciaal gehuurde studio gebracht, waar zes kunstenaars de blaadjes plukten, op kleur en grootte selecteerden en droogden in een speciale cabine. Jennifer: “Ik heb ook tulpen gekregen van de Hortus Bulborum in Limmen. Onder andere de Rembrandt Tulp. Die speelde een hoofdrol in de Tulpenmanie, in de zeventiende eeuw, toen handelaren astronomische bedragen betaalden voor tulpen en tulpenbollen.”
Gescand
Op het Centraal Station zal een zorgvuldig ingescande print van de Tulpen Palepai te zien zijn. De echte tulpenblaadjes zouden in de loop van de tijd te veel kleur verliezen. Enkele grote musea hebben belangstelling getoond om het originele werk tijdelijk te tonen.


Bio
Jennifer Tee (1973) laat zich als kunstenaar niet in een hokje plaatsen. Met groot gemak beweegt ze zich van beeldhouwwerk naar installaties en van performance art naar fotografie en collages. Daarbij creëert ze regelmatig historische en spirituele referenties om het heden en het alledaagse van een nieuw perspectief te voorzien. Jennifer is niet bepaald honkvast en maakt graag gebruik van lokale materialen, ambachten en technieken. Haar werk heeft vaak betrekking op het grensgebied tussen de zichtbare werkelijkheid en de denkbare mogelijkheid. In haar eigen woorden: the soul in limbo. Jennifers werk is te zien in steeds meer musea en galeries in binnen- en buitenland.


Heeft u vragen? U kunt ze hieronder stellen.
Bijdragen Metro en Tram
Gerelateerde artikelen
Lees meer over de kunstwerken in andere stations







